KAPADOKYA

Sabah serinliğinde seyrettiğim,

Rüzgarları hoş esen Kapadokya.

Sesine kulak verip dinlediğim,

Bülbülleri hoş öten Kapadokya.

İnsanlar iyi hem de güzel huylu,

Cennet bahçesi gibi tarla, kuyu,

Kuyulardan çıkan mübarek suyu,

Zemzem misali akan Kapadokya.

Gezmek ne kadar hoş solun sağını,

Görmeyen ne bilsin Kızıl Dağ’ını

Salkımla üzüm yediğim bağını

Asla unutamam ki Kapadokya.

Kozaklı kaplıca şifa saçıyor,

Sevdası gönüle dolup taşıyor,

Bin bir çeşit gül çiçekler açıyor,

Toprağı bereketli Kapadokya.

Çanağı çömleği ünlüdür pek çok,

İnan dünyada eşi benzere yok,

Gezip görenler olur adeta şok,

Gönüllerin sultanı Kapadokya.

Seçmiş Bektaşilerden Hacı Veli,

Akşam çökünce eser seher yeli,

Gülşehir’den geçer sevdanın seli,

Kızılırmak ile tek Kapadokya.

Seyirlik Ürgüp Temenni Tepesi,

Gül kokar buradan herkesin nefesi,

Ozanın güzeldir ince sesi,

Refik Başaran şehri Kapadokya.

Erciyes’in karşısı Ortahisar,

Uzundur yolları sokakları dar,

Kimine meskendir, kimine diyar,

Türkiyemin gözdesi Kapadokya.

Nevşehir’den çıkıyor onix taşı,

Güzeldir kızları kalemdir kaşı,

Tandırda pişirir ekmeği aşı,

Eşsizdir memleketim Kapadokya.

Güzelliğin nakış halı, kilime,

Buna karşı bulunmaz bir kelime,

Bir misafir gelse alıp evime,

Anlatırım ben seni Kapadokya.

Anlatmakla bitmez ki güzelliğin,

Ocak’ta giydiğin ak gelinliğin,

Hele bir de şu sabah serinliğin,

İnsanı mest ediyor Kapadokya.

Güzelliğin bulunmaz mutlaka hep,

Geçmişin bilinmez nasıldır acep,

Burada yaşayan ben şair Recep,

Seni gönülden sever Kapadokya.

Recep KOCATEPE